Türkiye de Bir Hafta

Bir Japon, Istanbul'da geçirdigi bir haftanin sonunda fikri soruldugunda

sunlari soyluyor:

Turkler'in evine gittiginizde, tanimasalar da buyur ediyorlar. Siz
oturmadan kimse oturmuyor. Siz sofraya geçmeden kimse geçmiyor. En iyi
yere sizi oturtuyorlar. Siz yemege baslamadan kimse baslamiyor. Zorla her
yemekten tattiriyorlar. Siz kalkmadan kimse, evin çocugu bile sofradan
kalkmiyor. Cay, kahve, meyve, ikram bitmiyor. Herkes sizi rahat ettirmek
için ugrasiyor. Kumandayi elinize veriyorlar. Sirtiniza, altiniza yastik
konuyor. Yorgunluktan ölseler bile siz kalkmadan kimse gidip yatmiyor.
Gitmeye yeltendiginizde bu kez birakmiyorlar. Yataklarini veriyorlar,
kendileri kanepede, koltukta yatiyor. Sonra evden çikiyorsunuz ayni
adamlar 180 derece degisiveriyor. Herkes arabasini ustunuze suruyor.
Arabanin burnunu çikarmazsaniz kimse yol vermiyor. Kornalar, kufurler.
Serit degistirmek bile mumkun degil. Yayaysaniz isik olmayan bir gecitten
mumkunu yok gecemezsiniz.
Evde oyle, arabada boyle, nasil oluyor? Bu isi cozemedim.