Erenet.NET - Fıkralar

Hoca'yı herkes tanır, severmiş. Hele ahmet ağa adında biri varmış. Hoca'yı nezaman görse:
"hocam, ne olur, bize bir gün buyurun. Bir acı kahvemizi için. "dermiş. Adam bir gün yine hoca'nın yolunu kesmiş:
"bugün mutlaka bekliyorum hocam, gelmezseniz darılırım. "demiş. Eve giderken hep ahmet ağa'yı düşünmüş:
"nekadar iyi bir insan. Ne tatlı dilli, ne güler yüzlü adam. Beni sevdiği bir gerçek. Öyle olmasa ,yani sevmese hiç bukadar candan çağırırmı? Bugün gideyim ,şunun bir acı kahfesini içeyim. "
düşüne düşüne evine varmış. Bir iki saat oyalanmış. Sonra giyin miş,kuşanmış. Ahmet ağa'nın evinin yolunu tutmuş. Epey gitmiş. Nihayet ev karşıdan görünmüş. İki katlı güzel bir ev. Ahmet ağa,pencere kenarında oturmuş, dışarıyı gözlüyor,yalnızca başı görünüyormuş. Kapıyı çalmış. Biraz sonra kapıyı bir uşak kapıyı açmış. "buyurun,bir şey miistediniz hocam? "diye sormuş. Hoca:
"ahmet ağa davet etmişti , onun için geldim. "demiş. Uşak:
"vah, vah! Efendim evde yok. Geldiğinizi öğrenince çok üzülecek. "demiş. Hoca, kıs kıs gülerek:
"ya, öyle mi? Ağana selam söyle. Bir daha bir yere giderken başını pencerede unutmasın! "demiş. www.Erenet.NET

Kategori: Nasrettin Hoca
Gönderen: hayal_su_deniz